Η υπερχοληστερολαιμία είναι η παρουσία μεγάλων επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα. Είναι μια μορφή “υπερλιπιδαιμίας” (αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα) και “υπερλιποπρωτεϊναιμίας” (αυξημένο επίπεδο λιποπρωτεϊνών στο αίμα).

Η Χοληστερόλη είναι μια στερόλη. Είναι μία από τις τρεις μεγάλες κατηγορίες λιπιδίων που όλα τα ζωικά κύτταρα χρησιμοποιούν για την κατασκευή των μεμβρανών τους και συνεπώς παράγεται από όλα τα ζωικά κύτταρα. Τα φυτικά κύτταρα δεν παρασκευάζουν χοληστερόλη. Είναι επίσης ο πρόδρομος των στεροειδών ορμονών, των χολικών οξέων και της βιταμίνης D.

Μείωση του διαιτητικού λίπους προτείνεται για την ελάττωση της ολικής χοληστερόλης αίματος και της LDL στους ενήλικες. Στους ανθρώπους με πολύ υψηλή χοληστερόλη (π.χ. οικογενή υπερχοληστερολαιμία) η δίαιτα είναι συχνά ανεπαρκής να επιτύχει την επιθυμητή ελάττωση της LDL και φάρμακα ελάττωσης λιπιδίων που ελαττώνουν την παραγωγή ή την απορρόφηση της χοληστερόλης είναι συνήθως απαραίτητα. Αν είναι απαραίτητο, άλλες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της αφαίρεσης της LDL ή ακόμα και εγχείρηση (για εξαιρετικά οξείς υποτύπους της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας) πραγματοποιούνται.

Η Υπερχοληστερολαιμία συνήθως οφείλεται σε ένα συνδυασμό περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων. Περιβαλλοντικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την παχυσαρκία και τις διαιτητικές επιλογές. Γενετικές συνεισφορές οφείλονται συνήθως στις προσθετικές επιδράσεις πολλαπλών γονιδίων, αν και περιστασιακά μπορεί να οφείλεται σε ελάττωμα ενός μεμονωμένου γονιδίου όπως στην περίπτωση της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας. Ένας αριθμός δευτερευόντων αιτιών υπάρχουν συμπεριλαμβανομένων των: σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, παχυσαρκία, το αλκοόλ, νεφρωσικό σύνδρομο, αποφρακτικός ίκτερος, υποθυρεοειδισμός, σύνδρομο Cushing, νευρική ανορεξία, φάρμακα (θειαζιδικά διουρητικά, κυκλοσπορίνη, γλυκοκορτικοειδή, βήτα-αναστολείς, το ρετινοϊκό οξύ).

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής που συνίστανται για τα άτομα με υψηλή χοληστερόλη περιλαμβάνουν: διακοπή του καπνίσματος, περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ, αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, καθώς και διατήρηση ενός υγιούς βάρους. Συνίσταται επίσης διατροφή που δίνει έμφαση σε τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη, με περιορισμένα κορεσμένα λίπη και αποφυγή των τρανς λιπαρών. Σε ένα πλαίσιο αυστηρού ελέγχου, οι διατροφικές αλλαγές μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης κατά 15 τοις εκατό. Στην πράξη, οι διατροφικές συμβουλές μπορούν να παρέχουν μια μέτρια μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και μπορεί να είναι επαρκείς για τη θεραπεία της ήπια αυξημένης χοληστερόλης.